Οι φίλοι - Χάρις Αλεξίου

Πρόσεχε, πρόσεχε, παιδί μου, πώς μιλάς
και προπαντώς σε μας που σ'αγαπάμε!
Δυο φιλαράκια έκανες και θέλεις να τα φας,
αφού όταν το σκας αλλού κοιτάμε.
Πρόσεχε, πρόσεχε, παιδί μου, πώς μιλάς
και προπαντώς σε μας που σ'αγαπάμε!

Τους φίλους τους διαλέγουμε, γι'αυτό δεν τους παιδεύουμε,

τα μυστικά μας λέμε.
Και μεις ερωτευτήκαμε, αλλά δεν τρελαθήκαμε. Τους φίλους δεν τους καίμε...
Και μείς ερωτευτήκαμε αλλά δεν τρελαθήκαμε.

Τους Φίλους μας δεν καίμε!

Μίλα μας, μίλα μας, γιατί μας αγαπάς.
Τι κρύβεσαι από εμάς κι απ'τη σκιά σου;
Δυο φιλαράκια έκανες και θέλεις να τα φας.
Για πρόσεξε μην έρθει κι η σειρά σου...
Μίλα μας, μίλα μας, γιατί μας αγαπάς.
Για πρόσεξε μην έρθει κι η σειρά σου...

Τους φίλους τους διαλέγουμε, γι'αυτό δεν τους παιδεύουμε,

τα μυστικά μας λέμε.

Και μεις ερωτευτήκαμε, αλλά δεν τρελαθήκαμε. Τους φίλους δεν τους καίμε...

Και μεις ερωτευτήκαμε αλλά δεν τρελαθήκαμε.

Τους Φίλους μας δεν καίμε!

Υ.Γ. «...o filos panta einai ekei, alla prepei na paleveis gia ton allo gia na ton exeis dipla sou,paleveis me nuxia kai me dontia gia na tou deikseis oti ton agapas,gia na deikseis oti ton noiazesai...»

Αυτό λέω και 'γω...